خانمِ خوب و گُل

سلام رفقا 

حالتون خوبه؟ 

یه تصمیمی گرفتم : 

میخوام بشم یه خانمِ با شخصیت 

که دیگه کمتر حرف میزنه 

اجازه نمیده کسی بش بی احترامی کنه 

کمتر شوخی کنه 

سرسنگین تر بشه 

بیشتر با خودش باشه 

به همسری بگه ناراحتیهاشو 

مودب تر باشه  

تو کار کسی کگمتر دخالت کنه و نظر بده

نمازش رو به موقع و عالی بخونه اونقدر که واقعا به معراج برسه و خدا خوشش بیاد و بغلش کنه و ببوسدش 

و خلاصه یه خانمِ خوب و گُل بشم 

انشاله

معذرت خواهی خدا!

می گن خدا یک روز به خاطر ظلم بنده های پولدارش به فقیرا از بنده های فقیر معذرت خواهی می کنه!!!!!!

چهار رفتار مشکل ساز زن و شوهرها

 برترین ها به نقل از مجله سپیده دانایی: هرکدام از همسران سبک خاصی برای دعوا دارند. برخی از این سبک ها می توانند بسیار مخرب باشند، اما با این وجود بسیار استفاده می شوند. حدس می زنیم بعضی از این رفتارها، برای شما هم آشنا باشند. شما در زمان دعوا و اختلاف چه می کنید؟ آیا با رفتارهای اشتباهی که می توانند باعث شوند تا یک دعوا و اختلاف ساده به مشکلی پیچیده تبدیل شود، آشنایی دارید؟ گاتمن معتقد بود عواملی که موجب می شوند هیجان های منفی سرریز کند، چهار رفتار مشکل ساز زن و شوهرها است؛ چهار رفتاری که گاتمن به آنها گفت چهار سوار سرنوشت:  

1 – انتقاد انتقاد یعنی حمله مستقیم به شخصیت همسر. انتقاد با کلمه «تو» شروع می شود «تو باید تا حالا لباس های من رو می شستی. تو که می دونستی من امروز جلسه دارم. تو خیلی بی ملاحظه هستی.» در انتقاد ما طرف مقابلمان را کاملا متهم می کنیم و در مورد شخصیتش قضاوت می کنیم. گاتمن پیشنهاد می کند که به جای انتقاد از همسرمان شکایت کنیم. شکایت یعنی اینکه به جای زیرسوال بردن شخصیت به یک رفتار خاص گیر بدهیم. ضمن اینکه شکایت با کلمه «من» شروع می شود. «من دوست داشتم که امروز تو لباس هام رو می شستی تا توی جلسه مرتب تر به نظر بیام.» البته بعضی وقت ها چند تا شکایت پشت سر هم دقیقا همان قدر منفی است که انتقاد کردن. یعنی اینکه یک طرف قضیه شروع می کند شکایت کردن از تمام رفتارهایی که از اول ازدواج تا حالا از آنها ناراحت است. آخرین فرق شکایت و انتقاد هم این است که انتقاد خیلی مبهم است؛ یعنی معلوم نیست شما دقیقا چه چیزی از طرف مقابل می خواهید: «تو اصلا به فکر من نیستی.» اما شکایت صراحت بیشتری دارد و دقیقا معلوم است که چه حوزه ای از رفتار طرف مقابل را دربر می گیرد: «از اینکه امروز توی مهمانی جلوی چشم دیگران بحث آشپزی بد مرا پیش کشیدی ناراحتم.» خانم ها بیشتر از آقایان از انتقاد استفاده می کنند.  

2 – سرزنش سرزنش خیلی به انتقاد نزدیک است. اما در سرزنش ما واقعا شروع می کنیم به فحاشی کردن و خردن کردن شخصیت طرف مقابل، جملاتی مثل «---------->سانسور، احمق!»، «بدبخت خسیس»، «بی عرضه دست و پا چلفتی» دقیقا قلب طرف مقابل را نشانه می روند. غیر از فحاشی کردن، کارهای دیگری هم برای سرزنش کردن طرف مقابل می شود انجام داد! مسخره کردن و استفاده از زبان بدن – یعنی پوزخند زدن یا برگرداندن نگاه – دوتا از معمول ترین این کارها هستند. بعضی از شوخی های خصمانه هم دقیقا کار سرزنش را انجام می دهند و به همان اندازه منفی هستند. بعضی از زن و شوهرها فکر می کنند که چون با هم ازدواج کرده و صمیمی هستند، می توانند با هر لحنی با همسرشان صحبت کنند، اما درواقع نیاز به احترام یکی از نیازهای روان شناختی همه انسان ها در همه موقعیت هاست و ربطی به زن و شوهر بودن ندارد. 3 – جبهه گیری بالاخره وقتی که از یک طرف انتقاد می شود یا کسی را سرزنش کنند، او هم ساکت نمی ماند. در معمول ترین حالت او هم جبهه گیری می کند و سرزنش را با سرزنش جواب می دهد. جبهه گیری واقعا می تواند یک زندگی زناشویی را فلج کند. مشاجره که بالا می گیرد، واقعا دیگر کسی روی منطق حرف نمی زند و فقط خرد کردن طرف مقابل اهمیت دارد. زن: بازم یادت رفت قسط این ماه رو بدی. حالا باز هم باید جریمه تاخیر رو بدیم. مرد: نوبت تو بود که قسط این ماه رو یادت باشه بدی. زن: کجا نوبت من بود دروغگو! مرد: تو دروغگو هستی. مگه ماه قبل درموردش حرف نزده بودیم؟ زن: بی مسئولیتی خودت رو توجیه نکن با این چرت و پرتا. **آروومــــــ شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت، بهانه آوردن برای توجیه رفتار، مخالفت با تمام حدس های همسر و تکرار حرف های گذشته انواع و اقسام جبهه گیری هستند. 

 4  – سکوت مردها معمولا از این روش برای خاتمه دعوا استفاده می کنند. اما زن ها فکر می کنند که سکوت به معنای خصومت و بی توجهی است. سکوت معمولا دعوا را بدتر می کند. چون بحث منطقی با کسی که اصلا «در خانه نیست» غیرممکن است! زوج های جوان و مخصوصا مردها باید بیاموزند که سکوت راه حل خوبی برای رفع مشکلات نیست و باید با مذاکره همه چیز را حل کرد.

نگوییم....بگوییم....

نحوه تکلم انسانها بیانگر نحوه تفکر آنهاست. مثبت بیندیشیم و مثبت بگوییم تا انرژی مثبت خود را به دیگران منتقل کنیم. 

بگوییم ازاینکه وقتتون رو در اختیارم گذاشتید ممنون طول میکشه تا یاد بگیری مسئله دارم مسئله رو خودم حل میکنم شاد و پر انرژی باشید این کار را بعدا انجام میدهم صد در صد خواهد شد ان شا الله حتما موفق میشوی عالی هستم

نگوییم ببخشید مزاحمتون شدم هیچ وقت یاد نمیگیری مشکل دارم مسئله به تو ربطی نداره خسته نباشید دچار یاس شدم ای کاش میشد ان شا الله موفق میشوی خوب هستم

راهنمایی درمورد بهبود رابطه با همسر ( زن )

شاید باور نکنید اما زمانی که ازدواج می کنید، این اطلاعات می توانند زندگی تان را نجات دهند. شاید آدم ها در برخی ریزه کاری های رفتاری و شخصیتی با هم تفاوت داشته باشند اما واقعیت این است که ویژگی های شبیه به هم بسیاری دارند و اگر یکی را بشناسید موفقیت بیشتری در شناختن دیگری خواهید داشت.

 گوش کنید و توجه کنید :

شاید ندانید که چطور می توانید یک زن را عاشق خود کنید و همیشه او را عاشق نگه دارید اما این اتفاق یک کلید دارد؛ «توجه»... تازمانی که همسرتان توجه شما نسبت به خودش را می بیند عاشق شما می ماند و در این زندگی احساس امنیت می کند.

 یکی از مهم ترین و البته آسان ترین راه های نشان دادن این توجه گوش کردن است. قبلا هم گفتیم که زنان دوست دارند شنیده شوند اما راه های دیگری هم وجود دارد. از نظر خیلی از زن ها، توجه به ریزه کاری های زندگی و مشکلات مالی یکی از نشانه های توجه و البته قدرت مردانه است. اگر دوست دارید این 2 حس را در او هم بیدار کنید، باید مراقب اتفاقاتی که در زندگی تان می افتد باشید و با پیش بینی کردن اغلب آن ها به همسرتان این اطمینان را بدهید که تحت حمایت و البته توجه شما قرار دارد.

 در چشم او نگاه کنید :

یکی از مهم ترین کارهایی که زنان را آرام می کند این است که همسرشان موقعیت و شرایط شان را درک کند.

 وقتی می خواهید در مورد او قضاوت کنید، اول تلاش کنید که دنیا را از چشم یک زن ببینید.

برای انجام این کار باید به مرحله اول برگردید و از شناختی که پیش از این در مورد زنان به دست آورده اید استفاده کنید. اگر شما با بعضی اتفاقات ناخوشایندی که زنان به لحاظ جسمی و اجتماعی با آن روبه رو هستند و مشکلاتی که به همین دلایل پشت سر می گذارند آشنا باشید، بهتر می توانید به همسرتان کمک کنید و در شرایط سخت در تصمیم گیری ها کمکش کنید.

 زندگی اش را خاکستری نکنید :

زن ها به شادی های شان اهمیت زیادی می دهند. اگر ازدواج آن ها را از تمام لحظات لذت بخش و شادی آورشان دور کند، خیلی زود دلسرد خواهند شد و میل شان را به آن زندگی از دست خواهند داد. اشکالی ندارد که گاهی با هم بازی کنید، تفریحات یا ورزش های مشترکی را انجام دهید یا شرایطی را فراهم کنید که از ته دل بخندید.

وقتی شما مهم ترین آدم زندگی او هستید و بیشتر از هر کسی با او وقت می گذارید، پس مسئولیت بیشتری برای تزریق شادی به زندگی اش دارید.

 اگر زندگی مشترک را به یک کار اداری با وظایف مشخص و زمان و مکان مشخص تبدیل کنید خیلی زود او را از دست می دهید. پس تلاش کنید که طراوت زندگی تان را حفظ کنید.

تهدید نکنید :

قدم بعدی حرف زدن است. شما یا باید در مورد مشکلات تان مشاجره و دعوا کنید یا این که با گفتگو کردن آن ها را حل کنید. اگر برای شناخت هم وقت بگذارید می توانید به راه دوم نزدیک تر شوید. هیچ وقت او را با سکوت تان تهدید نکنید و اگر نظر مخالفی در مورد موضوعی دارید، با استدلال و گفت و گو همسرتان را قانع کنید. اگر او ناراحتی شما را متوجه شده و دلیل آن را می پرسد، با تلخی نگویید «هیچی!» بلکه سعی کنید با حرف های تان خودتان را بیشتر به او بشناسانید و به سمتی بروید که دیگر دلیلی برای این ناراحتی ها وجود نداشته باشد.

 بیان این عبارات در مورد زنان معجزه می کند :

از عبارت «متشکرم»، «آفرین» و «خوب از عهده کار برآمدی» استفاده کنید. عبارت «متاسفم» نیز اغلب ضروری است؛ در قدردانی و تعریف کردن از همسرتان دست ودلباز باشید. هرگز وارد مبحث مقایسه کردن نشوید. هیچ فردی صددرصد کامل یا صددرصد ناقص نیست.

همه ما لغزش ها یا نقص هایی داریم. همیشه به خصوصیات خوب همسرتان نگاه کنید.

 قاضی باشید :

اگر از نظر شما همسرتان زنی حسود و حساس است، باید علتش را در خودتان جست و جو کنید. درست است که برخی آدم ها ممکن است به خاطر مشکلات روانی چنین علائمی را مرتب از خود بروز دهند اما اغلب آدم هایی که دچار چنین حسی می شوند، دلیلی برای داشتن آن دارند. دلیلی که اگر مرتبا تکرار شود، می تواند آرامش و سلامت روان شان را به خطر بیندازد.

اگر این نشانه ها را در همسرتان می بینید نگاهی به رفتارهای خود بیندازید. هیچ چیزی را بی اهمیت تصور نکنید.

یک دروغ کوچک می تواند آغاز یک بی اعتمادی بزرگ باشد. پس اول خودتان را قضاوت کنید و بعد او را. برای تبرئه کردن خودتان هرگز به او حمله نکنید و سعی کنید بدون توجیه های همیشگی و با رفتارهای تان به او اطمینان بدهید.

 خانه ای امن بسازید:

 برای آرامش همسرتان لازم است که یک خانه امن بسازید. اگر او به دلیلی منطقی از حضور بعضی آدم ها آزرده می شود دلیلی ندارد که پایه اصلی معاشرت های تان را بر حضور آن آدم ها بسازید.

 خانه یکی از مهم ترین مکان هایی است که زنان به آن تکیه می کنند، پس او را هم در مدیریت این مکان و آدم هایی که به آن می آیند سهیم کنید و با حضور مداوم افرادی که آزارش می دهند او را مشوش نکنید.

 از طرف دیگر به بهانه کار یا خستگی خودتان را در یک جزیره متروکه حبس نکنید. زمان هایی را برای حضور کسانی که هر دوی شما دوست شان دارید مشخص کنید و از این راه چند ساعت آرام را برای خودتان و البته همسرتان تدارک ببینید.

 زیادی عاقل نباشید:

بعضی وقت ها لازم است این که درست و غلط چیست و چه کسی راست می گوید را فراموش کنید. وقتی او از موضوعی یا کسی ناراحت است مدام جمله هایش را تصحیح نکنید. بگذارید احساساتش را بیان کند و نصیحت های تان را برای وقتی که آرام تر است بگذارید یا اگر او خواسته ای دارد که از نظر شما با برخی قوانین زندگی تان مغایر است،

به جای چسبیدن سفت و سخت به این قوانین به آرامش زندگی تان فکر کنید. اگر واقعا انجام این خواسته زندگی شما را زیبا تر می کند پس چه دلیلی دارد که با او مخالفت کنید و با نصیحت های مداوم ذهنش را خسته کنید؟

قرار نیست همیشه حق با شما باشد و نتوانید مخالفت او با نظرات تان را تحمل کنید. چه درست و چه غلط مطمئن باشید که تلفیق 2 نظر خیلی بهتر از انجام یکی از آن هاست. از طرف دیگر همسر شما ممکن است ضعف های زیادی داشته باشد یا اشتباهات بسیاری را مرتکب شود. قرار نیست شما این اشتباهات را یک روزه تصحیح کنید. با غلط گیری های مداوم اعتماد به نفس او را از بین نبرید و همه عاقل بودن تان را یک جا به زندگی تان تزریق نکنید.